1. Reparto Paracadutisti della Regia Aeronautica
1. Reparto Paracadutisti della Regia Aeronautica podczas szkolenia. Zapraszam na krótki cykl o jednostkach spadochronowych włoskiego lotnictwa (w odróżnieniu od Dywizji Spadochronowych „Nembo” i „Folgore”, które były częścią Regio Esercito).
Powstanie sił specjalnych Regia Aeronautica miało związek z planami ataku na Maltę, chociaż powołano je bardzo późno. Było wynikiem spóźnionej decyzji o uwzględnieniu w planie szybkiego opanowania i przygotowania lotniska Hal Far do przyjęcia przewożonych drogą powietrzną żołnierzy Dywizji „La Spezia”.
1. Reparto Paracadutisti della Regia Aeronautica (1. Oddział Spadochronowy RA), mający za zadanie opanować Hal Far, został stworzony 12 maja 1942 w Tarquinia, dowodzenie nim objął ppłk Edvino Dalmas. Oddział w całości składał się z ochotników, posiadał dowództwo (5 oficerów, 4 podoficerów, 20 żołnierzy) i 10 drużyn, każda złożona z oficera, dwóch podoficerów i 25 szeregowych. Większość ludzi była uzbrojona w standardowy karabin Mannlicher-Carcano M91 kal. 6,5 mm, oficerowie i podoficerowie zaś w pm Beretta M38A kal. 9 mm. Podczas intensywnego treningu żołnierze uczyli się użycia ładunków wybuchowych i technik sabotażu. Część kadry stanowili specjaliści mający za zadanie jak najszybsze przywrócenie lotniska do stanu używalności.
Sprawne przygotowanie lotniska było kluczową częścią planu, dlatego 10 czerwca 1942 na lotnisku Cameri k. Novary sformowano kolejną jednostkę specjalnie przygotowaną do wykonania tego zadania. Battaglione „Loreto” miał nie tylko pomóc w szybkim przygotowaniu infrastruktury lotniska, ale także stanowić później jego garnizon i bronić go. Jego dwie pierwsze kompanie miały właśnie zająć się obroną obiektu. 1. kompania liczyła sześciu oficerów, 17 podoficerów i 172 żołnierzy, składała się z plutonu karabinów maszynowych z 20mm działkami plot. oraz trzech plutonów z lekkimi karabinami maszynowymi. 2. kompania miała 5 oficerów, 12 podoficerów i 200 żołnierzy. Oficerowie i podoficerowie byli uzbrojeni w pistolety maszynowe, żołnierze w większości w karabiny M91. 3. kompanię stworzyły służby techniczne. Składała się z 8 oficerów, 9 podoficerów i 199 szeregowych, jedna czwarta z nich to specjaliści z obsługi technicznej. 4. kompania odpowiadała za logistykę i administrację, miała 8 oficerów, 14 podoficerów i 185 żołnierzy, także w czwartej części techników.