Leksykon Uzbrojenia: Piaggio P.50
Piaggio P.50:
Czterosilnikowy bombowiec. Projekt powstał w połowie lat trzydziestych. Pierwsze próby były bardzo obiecujące, P.50 włączono nawet do „programu R”. Przewidywał on sformowanie do 1940 r. trzydziestu pułków nowoczesny samolotów bombowych mających stanowić główną siłę uderzeniową Regia Aeronautica. Jeden z pułków miał pełnić rolę jednostki bardzo dalekiego zasięgu i na jego wyposażenie planowano rozpocząć produkcję P.50. Miała to być jednostka do zadań specjalnych, takich jak bombardowanie Gibraltaru. Ministerstwo Lotnictwa zamówiło dwa prototypy. Ich testy w powietrzu zakończyły się jednak niepowodzeniem. P.50 nie osiągnął zamierzonego zasięgu 4000 km. Projekt ostatecznie został odrzucony, a konstruktor Giovanni Casiraghi przystąpił do wprowadzania niezbędnych poprawek. Pierwszą zmianą była wymiana silników, w P.50 wykorzystano tandemowe silniki Isotta Fraschini Asso XI. W nowym P.50 II miały być użyte silniki Piaggio P.XIRC.40 w układzie gwiazdy, przeprojektowano też skrzydło. Konstrukcja płatowca miała być tym razem całkowicie metalowa. P.50 II oblatano 9 marca 1938, wprowadzone zmiany nie przyniosły jednak spodziewanego przyrostu osiągów. Prace nad ciężkim bombowcem kontynuowano, mimo braku oficjalnego zamówienia, ich efektem był P.108.
Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
Zdjęcia: 9 zdjęć Piaggio P.50 I i P.50 II