Dalsza historia Legionu „Muti”
Żołnierze Legione Autonoma Mobile „Ettore Muti”.
Legion „Muti” oficjalnie narodził się 18 marca 1944. Podległy był Ministrowi Spraw Wewnętrznych. Była to jednostka wojskowa, sklasyfikowana jako siły policyjne (Forza armata di Polizia). Dowódcą jednostki został Francesco Colombo, pełnił obowiązki w stopniu odpowiadającym pułkownikowi armii, choć dotąd w armii dosłużył się ledwie stopnia kaprala. W momencie utworzenia Legionu zrobiono także porządki w składzie osobowym, ok. 15 skwadrystów wydalono. Jednostka im. „Ettore Muti” była traktowana preferencyjnie, jej członkowie otrzymywali niemal sześciokrotnie wyższe uposażenie niż żołnierze armii regularnej. Colombo otrzymywał pensję wysokości 13.125 lirów, podczas gdy pułkownik armii jedynie 7.650 lirów. Legion odniósł sukces rekrutacyjny, dzięki lepszym pieniądzom, ale także swojej autonomiczności i niepodległości, które przyciągały „poszukujących drogi do odnowy moralnej”.
Legion cieszył się swoją niezależnością od siedziby policji w Mediolanie i ogółem policji RSI, jednak w pewnym momencie nadszedł rozkaz z żądaniem dostarczenia żołnierzy od Sztabu Głównego SS-Brigadeführer und Generalmajor der Polizei Wilhelma Tensfelda. Tensfeld był odpowiedzialny za zwalczanie partyzantów w sektorze północno-zachodnim. Zgodnie z jednym z okólników Sztabu Generalnego GNR, lokalne dowództwa były dostępne dla Niemców w czasie operacji policyjnych. Legion „Muti” na przykład musiał wydzielić pluton egzekucyjny podczas masakry na Piazzale Loreto (10 sierpnia 1944 rozstrzelano 15 partyzantów, a ich zwłoki pozostawiono na widok publiczny).
Najważniejsze osoby w Legionie to:
-Francesco Colombo „Franco”, były skwadrysta, w 1943 r. stworzył squadra d’azione „Ettore Muti”, która połączona z innymi skwadrami weszła w skład Legionu „Muti”;
– Ampelio Spadoni, zastępca dowódcy, urodzony w 1906 r., w 1936 r. ochotnik w jednej z dywizji Czarnych Koszul w czasie inwazji na Etiopię, został przedsiębiorcą w Asmarze, potem służył w Grecji w latach 1941-1942, przez Colombo mianowany podpułkownikiem. Zajmował się głównie koordynacją wszystkich oddziałów Legionu, które były rozsiane po Piemoncie;
-Luciano Folli, zastępca dowódcy;
– Gastone Gorrieri, odpowiedzialny za biuro prasowe. Dziennikarz, urodzony w prowincji Grosseto w 1894 r. Nadzorował publikację periodyku „Siam fatti così!”.
Legione Autonoma Mobile „Ettore Muti” podzielono na dwa bataliony stałe. Nazwane na cześć zamordowanych w grudniu zeszłego roku – Piero de Angeli i Aldo Resega. Ochotnicy służący w jednostce nazywali siebie „Arditi della Muti”. Początkowa organizacja Legionu wyglądała tak:
-1º Battaglione “Aldo Resega”, tzw. miejski, stacjonował w Mediolanie, operował w całej prowincji, liczył około 1500 ardytów.
-2º Battaglione “De Angeli”, tzw. wiejski, rozlokowany w Piemoncie, liczył ok. 800 ardytów.
-Compagnia speciale „Baragiotta” (kompania specjalna).
-Istniało także siedem batalionów pomocniczych o ograniczonej wielkości.
W maju 1944 r. Minister Spraw Wewnętrznych Guido Buffarini Guidi prowadził śledztwo przeciwko jednostce. To doprowadziło do jej reorganizacji, na chwilę przeszła ona pod jurysdykcję policji niemieckiej. W lipcu nazwę zmieniono na Legione Autonoma di Polizia Ettore Muti (samodzielny legion policji „Ettore Muti”) i oddano go pod rozkazy szefa prowincji Piero Parini. Bataliony pomocnicze rozwiązano i zrekonstruowano jako kompanie liczące ok. 100 ludzi każda. Utworzono także batalion rezerwowy „Luigi Russo”.