Leksykon Uzbrojenia: Ansaldo SVA-9 i SVA-10
Ansaldo SVA-9:
Jedną z najsłynniejszych jednostek używających samolotów SVA była 87 Squadriglia, dzięki sugestiom jej dowódcy powstały dwie dwumiejscowe wersje SVA-5 – całkowicie nieuzbrojony SVA-9 i SVA-10. SVA-9 posiadał skrzydła o zwiększonej rozpiętości i powierzchni. Centralną część kadłuba przeprojektowano, umieszczając drugi, osobny kokpit pomiędzy silnikiem a kabiną pilota. Ta dwumiejscowa wersja pełniła funkcje szkolnej maszyny przejściowej oraz lidera formacji jednomiejscowych SVA-5. Samolot nie był produkowany masowo, ale dotrwał do połowy lat trzydziestych jako samolot szkoleniowy.
Ansaldo SVA-10:
Gdy stało się jasne, że osiągi SVA-9 nie zapewniają mu całkowitego bezpieczeństwa przed myśliwcami wroga, Ansaldo opracował SVS-10. Była to uzbrojona modyfikacja SVA-9. W długiej wspólnej kabinie pilot zajmował teraz miejsce z przodu, a siedzący za nim drugi członek załogi jako strzelec obserwator obsługiwał także skierowany do tyłu karabin maszynowy. Uzbrojeniem dysponował także pilot, jednak w związku z limitem masy był to tylko jeden strzelający do przodu karabin maszynowy. Kilka małych bomb było mocowanych do kadłuba. SVA-10 wprowadzono do jednostek w 1918 roku i pozostał w służbie do połowy lat dwudziestych. Dostarczano go z dwoma rodzajami silnika rzędowego – Isotta Fraschini Semi-Asso (pod nazwą SVA-10/IF) oraz SPA 6A o mocy 223 KM – wolniejszy ale szybciej nabierający wysokości SVA-10/SPA.
Leksykon Uzbrojenia:myśliwce Regia Aeronautica
Zdjęcia: myśliwce Regia Aeronautica (FOTO) (ostatnie 4 zdjęcia przedstawiają SVA-9 i SVA-10)