Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
  • Wojna Mussoliniego
  • » Archives
Lut
27

Dywizja alpejska „Monterosa”

Bersalierzy – łowcy czołgów uzbrojeni w granatniki Panzerschreck. Dzisiaj wpis o Dywizji Alpejskiej „Monterosa” z armii RSI.

Od 14 sierpnia 1944 trzy dywizje RSI („Monterosa”, „San Marco” i „Littorio”) zostały połączone w Armata „Liguria” (armię „Liguria”), którą dowodził Graziani. W skład armii wchodził ponadto niemiecki LXXV KA (gen. Schelemmer), rozmieszczony między San Bernardo i Albenga, oraz Gruppe „Lombardia” (gen. Jahnn), która zajmowała pozycje między Albenga i La Spezią. Każda włoska dywizja była „kontrolowana” przez Deutsche Verbindung Kommando (nie znam niemieckiego, ale z włoskiego wynika, że chodzi o oficerów łącznikowych przydzielonych Włochom), którym zawsze dowodził generał. Przy czym niemieccy generałowie raczej nie wykraczali poza swoje prerogatywy.

Po drugiej linii frontu Gruppi di Combattimento, które włączono w skład alianckich korpusów, miały przydzieloną British Liason Unit (brytyjska jednostka łącznikowa), która efektywnie kontrolowała całą działalność organiczną, szkolenie i ich działania operacyjne. To nie przypadek, że anglo-amerykanie pozwolą na formowanie jednostek czołgów i ciężkiej artylerii, aby nie pozwolić Włochom na działanie z pewną autonomią (? nie bardzo wiem co ma na myśli włoski autor).

Pierwszą sformowaną wielką jednostką (w RSI) była Dywizja Alpejska „Monterosa”, w 19% jej kadrę stanowili żołnierze, którzy powrócili z internowania. Instruktorzy rozpoczęli jej szkolenie w grudniu 1943 r. Podstawowe szkolenie było podobne do otrzymywanego przez niemiecką piechotę. Od kwietnia rozpoczęło się szkolenie zespołowe i potrwało do połowy lipca. Instruktorzy mieli powrócić do lagrów i tam czekać na formowanie kolejnej dywizji, ale ostatecznie powrócili wraz z „Monterosa” do Włoch. Przydział rekrutów nie był ortodoksyjny jak wcześniej i wielu Alpini nie pochodziło obecnie z rejonów alpejskich. Żołnierzy przydzielonych do dywizji było tak wielu, że 5.000 z nich szkoliło się w Heuberg (z Dywizją „Italia”), zamiast w Munzingen. Szkolenie specjalistyczne, w tym przypadku alpejskie (by nie powiedzieć alpinistyczne, ale nie mam wiedzy jak wyglądało szkolenie „prawdziwych” Alpini), w dużej części pominięto. Te braki miano uzupełnić w Ojczyźnie, ale nie uczyniono niczego w tym kierunku. To nie była duża strata, dywizja nie działała w wysokich górach, jednak jak wspominali weterani wojsk alpejskich, brakowało w jej szeregach dawnego specyficznego i pełnego wzajemnej zażyłości ducha dawnych Alpini.

Dywizja Alpejska „Monterosa” liczyła 19.500-20.000 ludzi, w tej liczbie 650 oficerów i 30 kobiet. Uzbrojenie dywizji, wyłączywszy pistolety, stanowiły karabinki Mauser 98 K i karabiny samopowtarzalne G-41. Ponadto posiadano także 1.500 pistoletów maszynowych Beretta. Podstawowy karabin maszynowy stanowił MG-42. W niektórych oddziałach znalazły się także karabiny maszynowe Breda 37, cięższe i o mniejszej szybkostrzelności, ale bardziej celne od broni niemieckiej, nawet gdy ta była ustawiona na statywie. W sumie „Monterosa” posiadała 480 km. Z innych broni posiadano działa wsparcia piechoty kal. 75 mm (12 na pułk), moździerze kal. 80 mm (razem 46-50) i 24 miotacze ognia. Do obrony przeciwpancernej posiadano kompanię 12 dział 75 M.40 (Pak 40), a dla obrony przeciwlotniczej 15 działek kal. 20 mm.

„Monterosa” składała się z dwóch pułków strzelców alpejskich. W jej składzie znalazło się także Gruppo Esplorante (grupa rozp.) w składzie trzech szwadronów (squadroni) bersalierów na rowerach, których uzbrojenie stanowiły trzy działa kawalerii (prawdopodobnie 75/27 Mad. 1911) i trzy działka kal. 20 mm, ponadto posiadano cztery samochody pancerne, sześć samochodów osobowych, 20 samochodów ciężarowych, ambulans i 12 motocykli.

Pułki alpejskie składały się z trzech batalionów, każdy z nich liczył ok. 1.110 ludzi. Bataliony składały się z trzech kompanii strzelców po 220 ludzi, kompanii broni ciężkich – 300 ludzi oraz kompanii dowodzenia. W późniejszym okresie stworzono także kompanię „łowców czołgów”, uzbrojoną w 36 granatników Panzerschreck i 144 Panzerfausty (lub 144 żołnierzy je obsługujących – „lanciatori di panzerfaust”). Dywizja posiadał także trzy bataliony uzupełniające, z których dwa stały się później operacyjnymi, oraz kompanię przeciwpancerną.

Alpejski pułk artylerii posiadał cztery dywizjony, w każdym z nich służyło około 1.000 ludzi. Pułk składał się z trzech dywizjonów haubic górskich 75/13 Mod. 1915 ciągniętych przez zwierzęta (zapewne muły) i dywizjonu haubic górskich 100/17 ciągniętych przez konie. Siła baterii to 300-350 ludzi. Dywizję uzupełniały bataliony saperów i łączności oraz służby. Dostawy amunicji były limitowane, ale nie były niewystarczające. Dużym kłopotem były braki środków transportowych, posiadano ledwie połowę z 5.000 przewidzianych czworonogów oraz 1/3 pojazdów.

  • Posted on Luty 27th, 2016
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: Esercito Nazionale Repubblicano, Repubblica Sociale Italiana
  • Tags: armia RSI, Dywizja Alpejska "Monterosa", Esercito Nazionale Repubblicano, Repubblica Sociale Italiana, Włoska Republika Socjalna
REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top