Początek walk o Tug Argan
Benito Mussolini podczas wizyty w jednostce kolonialnej. CD. Somalilandu.
W rejonie przełęczy Tug Argan obronę umiejscowiono na pięciu wzgórzach, które otaczało skaliste bezdroże. Przełęczy broniły stanowiska karabinów maszynowych w betonowych schronach. Słabością systemu defensywnego była znaczna odległość pomiędzy poszczególnymi wzgórzami, ponadto aż cztery – „Black”, „Knobbly”, „Mill” i „Observation Hill” znajdowały się w jednej linii, za nimi było zaś samotne „Castle Hill”, przez co obrona nie miała należytej głębokości.
W oczekiwaniu na nieunikniony atak zwiększyła się aktywność brytyjskiego lotnictwa. 5 sierpnia patrole „Blenheimów” atakowały pojazdy na zachód od Hargeisa, jeden z bombowców strącił Fiat CR.32 z 410. Squadriglia, kolejny został uszkodzony. Następnego dnia „Blenheim” ponownie zbombardował włoską kolumnę, napotykając przy tym myśliwce CR.42. Włoscy piloci twierdzili, że strącili bombowiec. Rankiem 8 sierpnia dwa CR.32 i jeden CR.42 wystartowały z Hargeisa i poleciały w stronę Berbery, tam na jednym z lotnisk ostrzelały i zniszczyły dwa stojące na ziemi Gloster „Gladiatory”. To zdarzenie skłoniło brytyjskie dowództwo do odesłania do Adenu dwóch innych myśliwców tego typu, które także mogły zostać zaskoczone na ziemi przez nagły nalot Fiatów. Ich zadania przejęło kilka Bristol „Blenheim” IVF, które patrolowały niebo nad stolicą. Po południu jeden z trzech SM.79, które bombardowały port, wrócił z lotu z poległym na pokładzie. Trzy SM.81 atakowały pozycje na przełęczy Godojere, trzy Ca.133 atakowały przełęcz Karrim, a dwa SM.79 ponownie atakowało Berberę. Tego samego dnia uszkodzone podczas lądowania w Hargeisa zostały dwa myśliwce – CR.32 i CR.42.
Wieczorem 10 sierpnia Brytyjczycy dostrzegli światła zmierzającej ku ich pozycjom włoskiej kolumny. Rankiem 11. rozpoczęła się bitwa. Intensywny ostrzał artyleryjski spadł na wzgórza „Mill” i „Knobbly”. Z powietrza bombardowanie przeprowadziło sześć Ca.133, trzy SM.81 i jeden SM.79. Ponadto trzy CR.32 ostrzeliwało cele naziemne – ciężarówkę i skład benzyny. Wieczorem oba wzgórza nadal znajdowały się w brytyjskich rękach. Manewr obejścia wrogich pozycji realizowała już jednak XV Brygada Kolonialna. Następnego dnia, po ciężkiej walce, zdobyto wzgórze „Mill”. Atakujący wdarli się także na wzgórze „Assa Hill”, położone na południowym skrzydle przełęczy Tug Argan. Na wzgórzu „Mill” zdobyto cztery haubice „East African Light Battery”, całą artylerię Brytyjczyków.
O świcie 12 sierpnia dwa „Blenheimy” atakowały włoskich żołnierzy w rejonie Darboruk. Tam wpadły na CR.42, jeden bombowiec został uszkodzony w takim stopniu, że rozbił się w czasie lądowania w Berberze. Kilka godzin później inny „Blenheim” spotkał CR.32, pilot i inny członek załogi zostali ranni, samolot lądował bez podwozia na lądowisku w Berberze.
Nocą 13/14 sierpnia kolumna z amunicją i wodą, która maszerowała ze stolicy z zamiarem dotarcia na wzgórze „Castle”, została wykryta i częściowo zniszczona przez Włochów. Rankiem 14. ciężkiemu ostrzałowi artylerii poddano wzgórze „Castle”, a XV Brygada Kolonialna osiągnęła i zajęła okolice przełęczy Mirgo, dwie kompanie 2. batalionu „King’s African Rifles” nie zdołały zatrzymać Erytrejczyków. Zbliżał się moment, w którym Włosi mogli zablokować drogę pomiędzy Laferug i Berberą, która wrogie pojazdy pokonywały tylko nocą, obawiając się ataków z powietrza. To mogło doprowadzić do przerwania dostaw wody dla obrońców przełęczy Tug Argan. Oznaczałoby to także odcięcie drogi odwrotu do Berbery. Po czterech dniach walki przeciwko przeważającemu przeciwnikowi obrońcy przełęczy byli już mocno wyczerpani fizycznie.