Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  • » Archives
sie
16

Leksykon Uzbrojenia: CANT Z.501 “Gabbiano” (Mewa)

CANT Z.501 “Gabbiano” (Mewa):

Bombowa i rozpoznawcza łódź latająca. W 1931 roku stocznię Cantieri Aeronautici e Navali Triestini przemianowano na CRDA (Cantieri Riuniti dell’ Adraitico). Po naciskach ministra lotnictwa Italo Balbo inż. Filippo Zappata zrezygnował z pracy w zakładach Bleriota. Po powrocie z Francji Zappata został głównym inżynierem działu lotniczego CRDA. Pierwszym projektem inżyniera został „Gabbiano”, rozpoznawczo-bombowa łódź latająca dalekiego zasięgu. Prototyp swój dziewiczy lot odbył 7 lutego 1934 (sierpień?). W październiku 1934 główny oblatywacz zakładów CANT, Mario Stoppani, wykonał nim przelot z siedziby producenta (Monfalcone k. Triestu) do Massawy w Erytrei, wynikiem 4131 km ustanawiając rekord odległości w kategorii wodnosamolotów. W czerwcu 1935 wynik ten poprawili Francuzi, ale w lipcu Stoppani znów go pobił, przelatując 4930 (4955?) km na trasie z Monfalcone do Berbery w Somali Brytyjskiej.

Konstrukcja była drewniana z płóciennym pokryciem skrzydeł, usterzenia i grzbietu kadłuba – jedynie kratownice łączące kadłub ze skrzydłem wykonano z rur stalowych. Płat w układzie parasola był umieszczony nad kadłubem na wysokiej piramidce i podparty zastrzałami. Klasyczne pojedyncze usterzenie pionowe i poziome było usztywnione zestrzałami i cięgnami. Śmigło drewniane dwupłatowe lub metalowe trójpłatowe. Silnik znajdował się w gondoli nad kadłubem i wystawał przed krawędź natarcia płata. Tylną część gondoli zajmowała kabina inżyniera pokładowego, dysponującego pojedynczym karabinem maszynowym. Zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 2800 dm sześciennych umieszczono w skrzydłach po bokach gondoli silnika.

Produkcja rozpoczęła się w 1936 roku. CANT Z.501 w 1937 roku wszedł na wyposażenie Regia Aeronautica. Chrzest bojowy przeszedł w barwach „Aviazione Legionaria” w czasie wojny domowej w Hiszpanii. CANTy Z.501 stacjonowały na Majorce i udzielały wsparcia frankistom. 10 czerwca 1940 202 „Gabbiano” stanowiło wyposażenie co najmniej 17 dywizjonów i 4 eskadr. W trakcie służby jako morski samolot rozpoznawczy okazało się, że Z.501 ma zbyt słabe osiągi i niewystarczającą siłę ognia obronnego i nie może się przeciwstawić myśliwcom przeciwnika. Wobec ponoszonych wysokich strat, samolot przeniesiono do zadań patrolowania wybrzeża i ratownictwa morskiego. Dodatkowo drewniana konstrukcja szybko ulegała zużyciu podczas intensywnej eksploatacji. Zakończona w połowie 1943 roku produkcja zamknęła się liczbą 454 (444?) egzemplarzy. We wrześniu 1943 używano jeszcze ok. 40 „Gabbiano”. Kilka maszyn było użytkowanych jeszcze na początku lat pięćdziesiątych.

Kilkanaście maszyn służyło w rumuńskich jednostkach obrony wybrzeża. Maszyny dostarczano także Hiszpanii.

Załoga: 4-5 osób
Napęd: 12 (16?)-cylindrowy rzędowy, chłodzony cieczą silnik widlasty Isotta-Fraschini Asso XI R2C.15 o mocy 900 (800?) KM
Prędkość maksymalna: 275 km/h na wysokości 2500 m
Prędkość przelotowa: 240 km/h na wysokości 2000 m
Czas wznoszenia: na 4000 m w 16 (18?) min.
Pułap: 7000 m
Zasięg: normalny – 2400 km, zasięg maksymalny – 4830 km
Masa: 3840-3850 kg (masa pustego samolotu), 7035-7050 kg (maksymalna masa startowa)
Wymiary: rozpiętość – 22,5 m, długość – 14,3 m, wysokość – 4,40 m, powierzchnia nośna – 62 m kw.
Uzbrojenie: po jednym ruchomym km Breda-SAFAT kal. 7,7 mm na stanowiskach: dziobowym, górnym (na wieżyczce w gondoli) i tylnym
Udźwig bomb: do 640 kg, wieszano je na zastrzałach skrzydeł, pomiędzy kadłubem i pływakami ustateczniającymi

Leksykon Uzbrojenia: Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
Zdjęcia: 8 zdjęć CANTa Z.501 „Gabbiano”

  • Posted on 16 sierpnia, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, Regia Aeronautica, wodnosamoloty Regia Aeronautica
sie
14

Największy nieudacznik II WŚ – Breda Ba.88 „Lince” (Ryś)

Breda Ba.88 „Lince” (Ryś):

Samolot myśliwsko-bombowy i rozpoznawczy. Z czasem dwumiejscowy samolot szturmowy. Samolot zaprojektowali Antonio Parano i Giuseppe Panzeri. Gdy samolot pojawił się w 1936 roku był obiektem krzykliwej propagandy faszystów. Opływowy, metalowy średniopłat z wciąganym w locie podwoziem z kółkiem tylnym. Prototyp z pojedynczym statecznikiem pionowym oblatał w październiku 1936 Furio Niclot Doglio, szef pilotów doświadczalnych Bredy. W kwietniu 1937 ten sam pilot ustanowił dwa światowe rekordy prędkości – 517 km/h na trasie 100 km i 475 km/h na obwodzie zamkniętym długości 1000 km. W grudniu tego roku udało się jeszcze wyśrubować te rekordy do odpowiednio – 554 km/h i 524 km/h (już z docelowymi silnikami Piaggio). To spowodowało, że wiele sobie po nim obiecywano. Prototyp był napędzany dwoma silnikami gwiazdowymi Gnome-Rhone K-14 o mocy 912,5 KM każdy. Samolot miał spełniać zadanie bombowe, szturmowe i rozpoznawcze na dużych odległościach. Po zabudowie na nim odpowiedniego wyposażenia bojowego jego właściwości lotne znacznie się pogorszyły, zaś osiągi stały się całkowicie niewystarczające. Wzrosła jego masa i opór aerodynamiczny. Stało się tak pomimo zastosowania zespołu napędowego o lepszych parametrach (silniki Piaggio) oraz podwójnego usterzenia pionowego w miejsce pojedynczego. Produkcja pod złożone zamówienia była już jednak rozpoczęta. Pierwsza seria składała się z 80 maszyn oraz dodatkowo z 8 dwumiejscowych maszyn treningowych (dwustery), trwała ona od maja do października 1939. Problemom próbowano zaradzić zmniejszając masę samolotu.

Pierwsze walki samolot stoczył w kampanii francuskiej w 1940 roku, analiza wykazała słabą skuteczność ich ataków min. na korsykańskie lotniska. Opinie te potwierdziły Ba.88 z 7 niezależnej grupy wydzielone do połączonej akcji przeciwko Brytyjczykom w Libii, wyposażenie w filtry pyłowe powodowało przegrzewanie się silników, samoloty nie uzyskiwały deklarowanej mocy. We wrześniu 1940 przerwano ich ataki na Sidi Barrani, samoloty nie mogły osiągnąć żądanej wysokości lub uformować szyku i utrzymać prędkości w zakresie połowy wielkości deklarowanych przez producenta! Do listopada 1940 większość pozostających w linii Ba 88 pozbawiono całego użytecznego jeszcze wyposażenia i pozostawiono jako fałszywe cele dla zmylenia pilotów RAFu. W tym czasie powstała kolejna partia tych maszyn – 19 w zakładach Breda oraz 48 w IMAM (Meridionali). Większość z nich trafiła prosto na złomowisko. Do tego czasu powstało 155 Ba.88.

Trzy Ba 88 zostały w 1942 roku dostosowane w zakładach Augusta do ataków na cele naziemne (jako bombowce nurkujące). Zwiększono o 2 m rozpiętość skrzydeł, silniki zmieniono na model Fiat A.74. Wzmocnieniu uległo też dziobowe uzbrojenie strzeleckie przez zabudowę 4 km kal. 12,7 mm oraz zabudowano płytowe hamulce aerodynamiczne. Samoloty te oznaczono jako Breda Ba 88M, dostarczono je 7 września 1943 do 103 niezależnej grupy bombowców nurkujących, stacjonującej na lotnisku w Lonate Pozzolo. Przez krótki okres testowali je tam piloci Luftwaffe. Później wszelki ślad po tych samolotach zaginął. Samolot ten bywa określany największym nieudacznikiem II Wojny Światowej…

Napęd: dwa 14-cylindrowe silniki gwiazdowe Piaggio P.XI RC.40 o mocy 1014,5 KM każdy
Prędkość maksymalna: na poziomie 4000 m – 490 km/h
Czas wznoszenia: na wysokość 3000 m w 7 min i 30 s.
Pułap: 8000 m
Zasięg: 1640 km
Masa: 4650 kg (pusty samolot), 6750 kg (masa samolotu do startu)
Wymiary: rozpiętość – 15,6 m, długość – 10,79 m, wysokość – 3,1 m, powierzchnia skrzydeł – 33,34 m kw.
Uzbrojenie: trzy zabudowane w dziobie na stałe strzelające do przodu km Breda-SAFAT kal. 12,7 mm i jeden zabudowany ruchomo w tylnej kabinie km Breda-SAFAT kal. 7,7 mm.
Udźwig: 1000 kg bomb mogło być przenoszone w wewnętrznej komorze bombowej, zamiennie istniała możliwość podwieszenia trzech bomb (200 kg każda), częściowo schowanych w indywidualnych zagłębieniach w dolnej części kadłuba.

Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
Zdjęcia: 7 zdjęć samolotu Breda Ba.88

  • Posted on 14 sierpnia, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, Regia Aeronautica, samoloty szturmowe Regia Aeronautica
sie
13

Leksykon Uzbrojenia: Breda Ba.75

Dzisiaj wyjątkowo krótko. Samolot ten nie wszedł nawet do produkcji, ale zawsze warto go poznać. Niebawem kolejny produkt zakładów Breda i pierwsze włoskie „naj”. Jednak jest to „naj” wielce niepozytywne, do tego stopnia, że ja samolotami Bredy bałbym się latać, choć może po tym doświadczeniu dali sobie spokój z przemysłem lotniczym. To już w środę!

Breda Ba.75:

Samolot zbudowano na podstawie koncepcji i konstrukcji Ba.65. Był to doświadczalny dwumiejscowy samolot szturmowo-rozpoznawczy. W 1939 roku zbudowano prototyp i poddano próbom. Ba.75, większy od Ba.65, był średniopłatem ze stałym podwoziem z kółkiem ogonowym i kołami głównymi osłoniętymi półowiewkami. Miał znacznie większą powierzchnię usterzenia i bogate oszklenie dolnej części kadłuba, umożliwiającą doskonałą obserwację pola walki.

Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
Zdjęcia: 3 zdjęcia Bredy Ba.75

  • Posted on 13 sierpnia, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, Regia Aeronautica, samoloty szturmowe Regia Aeronautica
sie
09

Leksykon Uzbrojenia: Breda Ba.65 „Nibbio” (Kania)

Breda Ba.65 „Nibbio” (Kania):

Samolot szturmowy. Prototyp tego samolotu został zaprojektowany do pełnienia, w zależności od potrzeb, funkcji myśliwca przechwytującego, lekkiego bombowca lub maszyny rozpoznawczo-szturmowej. Prototyp jak i samoloty produkcyjne były jednomiejscowymi myśliwcami z zamykaną kabiną pilota, osłaniała ją zwężająca się ku tyłowi przeszklona owiewka. Samolot został oblatany we wrześniu 1935. Był to wolnonośny dolnopłat z goleniami podwozia chowanymi do tyłu w owiewki podskrzydłowe. Podstawowa struktura wytrzymałościowa kadłuba i skrzydeł samolotu opierała się na kratownicach z rurek wykonanych ze stali chromowo-molibdenowej. Poszycie wykonano z blach duraluminiowych z wyjątkiem pokrytego płótnem krawędzi spływu skrzydła. Początkowe zamówienie na 81 sztuk Ba 65 zostało złożone w 1936 roku. Pierwsze samoloty wyposażone były w silniki Gnome-Rhone 14K o mocy 710 KM. W lipcu 1939 zakończono produkcję drugiej serii 137 samolotów tego typu, teraz wyposażonych już w silniki Fiat A.80.

Seria 13 samolotów produkcyjnych posłużyła do wyposażenia 65 eskadry w Aviazione Legionaria, Legii Lotniczej wysłanej na pomoc gen. Franco. Wzorem prototypy były to maszyny jednomiejscowe („monoposto”) z całkowicie zakrytą, bogato przeszkloną kabiną pilota. Użyto ich do walki w okolicy Santander w sierpniu 1937, a później jednostka walczyła w rejonie Teruel i nad rzeką Ebro. Wyniesione z Hiszpanii doświadczenia wskazywały, że Ba 65 sprawdza się jedynie w roli samolotu szturmowego. Do Hiszpanii dosłano później jeszcze 10 „Nibbio”, w tym 6 już z silnikami Fiata. W maszyny te wyposażono dwa pułki szturmowe Regia Aeronautica. Po wybuchu II Wojny Światowej Ba 65 zostały skierowane do walki w Afryce Północnej. W warunkach pustynnych samolot okazał się zawodny – cechował go niski wskaźnik gotowości bojowej, wykazał się także niską skutecznością, a jego osiągi w afrykańskich warunkach były słabe. Ostatni sprawny samolot został strącony przez Brytyjczyków podczas ich ofensywy w lutym 1941.

Istniała także wersja dwumiejscowa („biposto”) zwana Breda 65bis. Samolot posiadał miejsce dla obserwatora-strzelca w otwartej kabinie umieszczonej nad linią spływu skrzydeł. Mniejsza ilość samolotów była wyposażona w wieżyczkę strzelecką typu Breda L. W obu przypadkach strzelec/obserwator dysponował tylko km kal. 7,7 mm.

Breda Ba 65 służyły min. w siłach powietrznych Iraku (np. w 5 dywizjonie myśliwskim służyły maszyny z dodatkową wieżyczką strzelecką produkcji Bredy). W 1941 roku samoloty wzięły w ograniczonym stopniu udział w antybrytyjskiej rewolucji. Do tego kraju sprzedano w 1938 roku 25 dwumiejscowych Ba 65 napędzanych silnikami Fiata, dwie maszyny były szkolnymi dwusterami. W tym samym roku 20 Bred, 17 „monoposto” i 3 szkolne dwustery z silnikami Piaggio P.XI C.40, sprzedano do Chile. 10 kolejnych dwumiejscowych maszyn z silnikami Fiata i wieżyczkami wyeksportowano do Portugalii w listopadzie 1939. W czerwcu 1937 testowano też pojedynczy samolot napędzany pierwotnie silnikiem Fiat w locie z silnikiem Pratt & Whitney R-1830. Próby te podjęto z myślą o możliwym zamówienia z Chin, które jednak nigdy nie zostało złożone.

Napęd: 18-cylindrowy silnik gwiazdowy Fiat A.80 RC.41 o mocy 1014,5 KM. W wersji dwuosobowej był to silnik Isotta-Fraschini K.14 (budowany na licencji Gnome-Rhone 14 Kdrs.)
Prędkość maksymalna: 430 km/h, w wersji dwumiejscowej 410 km/h
Czas wznoszenia: na wysokość 6000 m w 11 m i 30 s
Pułap: 6300 m
Zasięg: 550 km
Masa: 2400 kg (masa pustego samolotu), 2950 kg (maksymalna masa startowa)
Wymiary: rozpiętość – 12,1 m, długość 9,3 m, wysokość 3,2 m, powierzchnia skrzydeł – 23,5 m kw.
Uzbrojenie: dwa km kal. 12,7 mm i dwa kal. 7,7 mm Breda-SAFAT nieruchome, zabudowane na stałe w skrzydle, strzelające do przodu.
Udźwig bomb: Teoretycznie uzbrojenie ofensywne mogło ważyć nawet 1000 kg. Praktycznie jednak samolot zabierał w wewnętrznym luku do 300 kg bomb lub zamiennie na podskrzydłowych węzłach bomby o łącznej masie 200 kg.

Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
Zdjęcia: 12 zdjęć Bredy Ba.65 i Ba.65bis

  • Posted on 9 sierpnia, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, Regia Aeronautica, samoloty szturmowe Regia Aeronautica
sie
07

Leksykon Uzbrojenia: Ansaldo SVA-9 i SVA-10

Ansaldo SVA-9:

Jedną z najsłynniejszych jednostek używających samolotów SVA była 87 Squadriglia, dzięki sugestiom jej dowódcy powstały dwie dwumiejscowe wersje SVA-5 – całkowicie nieuzbrojony SVA-9 i SVA-10. SVA-9 posiadał skrzydła o zwiększonej rozpiętości i powierzchni. Centralną część kadłuba przeprojektowano, umieszczając drugi, osobny kokpit pomiędzy silnikiem a kabiną pilota. Ta dwumiejscowa wersja pełniła funkcje szkolnej maszyny przejściowej oraz lidera formacji jednomiejscowych SVA-5. Samolot nie był produkowany masowo, ale dotrwał do połowy lat trzydziestych jako samolot szkoleniowy.

Ansaldo SVA-10:

Gdy stało się jasne, że osiągi SVA-9 nie zapewniają mu całkowitego bezpieczeństwa przed myśliwcami wroga, Ansaldo opracował SVS-10. Była to uzbrojona modyfikacja SVA-9. W długiej wspólnej kabinie pilot zajmował teraz miejsce z przodu, a siedzący za nim drugi członek załogi jako strzelec obserwator obsługiwał także skierowany do tyłu karabin maszynowy. Uzbrojeniem dysponował także pilot, jednak w związku z limitem masy był to tylko jeden strzelający do przodu karabin maszynowy. Kilka małych bomb było mocowanych do kadłuba. SVA-10 wprowadzono do jednostek w 1918 roku i pozostał w służbie do połowy lat dwudziestych. Dostarczano go z dwoma rodzajami silnika rzędowego – Isotta Fraschini Semi-Asso (pod nazwą SVA-10/IF) oraz SPA 6A o mocy 223 KM – wolniejszy ale szybciej nabierający wysokości SVA-10/SPA.

Leksykon Uzbrojenia:myśliwce Regia Aeronautica
Zdjęcia: myśliwce Regia Aeronautica (FOTO) (ostatnie 4 zdjęcia przedstawiają SVA-9 i SVA-10)

  • Posted on 7 sierpnia, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, myśliwce Regia Aeronautica, Regia Aeronautica
sie
03

Leksykon Uzbrojenia: Ansaldo SVA-5 „Primo”

Ansaldo SVA-5 „Primo”:

Myśliwski dwupłatowiec z czasów I Wojny Światowej. Po jej zakończeniu wybudowano jeszcze kilka serii SVA-5 i SVA-10. Ostatnie z nich wyposażono w silniki Isotta-Fraschini V6 o mocy 254 KM. Ansaldo S.V.A. pozostały w służbie także po 1923 roku (formalne utworzenie Regia Aeronautica), biorą aktywny udział w walkach w Libii pod koniec lat dwudziestych. SVA-5 był ostatnim modelem serii SVA w pierwotnej, jednomiejscowej konfiguracji. Była to maszyna dalekiego zasięgu, przewidywana do roli myśliwca, ale wykorzystywana niemal wyłącznie do zadań rozpoznawczych i bombowych. Wersja rozpoznawcza posiadała aparaty fotograficzne, wersja będąca myśliwcem eskortowym dalekiego zasięgu dysponowała większym zapasem paliwa. Produkcję samolotu zakończono w 1928 roku, powstało ok. 2000 maszyn różnych wariantów SVA, w latach 1917-18 wyprodukowano ich 1248 – większość stanowiły SVA-5. 100 tych samolotów sprzedano siłom lotniczym 11 różnych krajów.

Dane dla wersji S.V.A.5 – jednomiejscowego samolotu myśliwsko-rozpoznawczego i bombowego:
Napęd: 6-cylindrowy tłokowy silnik rzędowy SPA 6A o mocy 208 KM
Maksymalna prędkość: 205 km/h ; na poziomie morza – 230 km/h (z silnikiem Isotta-Fraschini 240 km/h)
Czas wznoszenia: na pułap 3000 m w 10 minut
Pułap lotu: 5400 m
Długość lotu: 3 h
Masa: 700 (680?) kg (pusty samolot), 1050 kg (maksymalna masa do startu)
Wymiary: 9,1 m rozpiętości, 8,1 m długości, 2,65 m wysokości, 24,2 m kw. powierzchni nośnej
Uzbrojenie: dwa nieruchome strzelające do przodu km Vickers kal. 7,7 mm
Udźwig bomb: kilka małych bomb mocowanych do kadłuba za pomocą specjalnych uchwytów.

Leksykon Uzbrojenia: myśliwce Regia Aeronautica i ANR
Zdjęcia: myśliwce Regia Aeronautica i ANR (FOTO) (3 ostatnie zdjęcia przedstawiają Ansaldo SVA-5 „Primo”)

  • Posted on 3 sierpnia, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, myśliwce Regia Aeronautica, Regia Aeronautica
lip
30

Leksykon Uzbrojenia: Ansaldo AC.3

Zgodnie z zapowiedzią kolejnym newsem będzie pierwsza część artykułu o dojściu faszystów i Benito Mussoliniego do władzy we Włoszech – rok 1918; min. ówczesna scena polityczna i garść wydarzeń z okresu I Wojny Światowej. A potem kolejne trzy samoloty w Leksykonie Uzbrojenia i znów część artykułu itd.. Po marszu na Rzym czeka 5 biografii i cytaty z Mussoliniego. Newsów w najbliższych dniach powinno być naprawdę dużo. Zapraszam!

Ansaldo AC.3:

Jednomiejscowy samolot myśliwski. Zakłady Ansaldo produkowały samolot Dewoitine D.1 na licencji z oznaczeniem AC.2. Doświadczenia te spowodowały przyjęcie tej samej metody przy produkcji kolejnej maszyny, nazwanej Ansaldo AC.3 a będącej rozwinięciem Dewoitine D.9. AC.3 oblatano na początku 1926 r. Od D.9 różnił się nieco krótszym kadłubem i minimalnie powiększonymi skrzydłami. Pod względem konstrukcji i ogólnego układu samolot był podobny do AC.2. Wyjątkiem był nowy silnik, w AC.2 był to silnik widlasty chłodzony wodą, w AC.3 zaś chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy. Silnik zainstalowano z przodu kadłuba pod zgrabnym półkolistym okapotowaniem, spod którego wystawały – w celu poprawy chłodzenia – poszczególne cylindry. Produkcja seryjna zamknęła się liczbą 150 samolotów dostarczonych od września 1926 do kwietnia 1927. Na początku lat trzydziestych samoloty uznano za przestarzałe jako myśliwce, zachowane egzemplarze przesunięto do roli maszyn atakujących cele naziemne. Ostatni egzemplarz wycofano ze służby dopiero latem 1938 roku.

Napęd: 9-cylindrowy silnik gwiazdowy Gnome-Rhone (Bristol) Jupiter IV o mocy 426 KM
Prędkość maksymalna: na poziomie morza 247 km/h
Czas wznoszenia: na pułap 3000 m w 6 min i 12 s
Pułap praktyczny: 9500 m
Długość lotu: 2 h 50 m
Masa: 960 kg (masa pustego samolotu), 1352 kg (maksymalna masa startowa)
Wymiary: rozpiętość – 12,80 m, długość – 7,28 m, wysokość – 2,93 m, powierzchnia nośna – 25 m kw.
Uzbrojenie: dwa zsynchronizowane i strzelające do przodu km kal. 7,7 mm zamocowane w górnej części przodu kadłuba oraz dwa strzelające poza tarczą obrotu śmigła km kal. 7,7 mm umieszczonych w krawędzi natarcia skrzydła. Niekiedy zamiast skrzydłowych km stosowano instalowany nad kadłubem i strzelający do przodu w górę pojedynczy km.

Leksykon Uzbrojenia: myśliwce Regia Aeronautica
Zdjęcia: myśliwce Regia Aeronautica (FOTO) (4 ostatnie zdjęcia przedstawiają Ansaldo AC.3)

  • Posted on 30 lipca, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, myśliwce Regia Aeronautica, Regia Aeronautica
lip
28

Leksykon Uzbrojenia: Ansaldo A.300

Oto pierwszy samolot w nowej kategorii – „Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze”. Teraz strona nieco podkręci tempo. Polecam być na bieżąco! Jeszcze w tym tygodniu min. pierwsza część artykułu o dojściu Benito Mussoliniego i faszyzmu do władzy.

Ansaldo A.300:

Dwumiejscowy samolot rozpoznawczy. Dwupłat mieszanej konstrukcji metalowo-drewnianej. Prototyp Ansaldo A.300 oblatano na początku 1919 r. Samolot wykazał znaczną zwrotność i wrażliwość na stery. Wersja A.300/3 trafiła min. do Polski i została użyta w wojnie z sowietami. Zakłady Ansaldo nie były do końca zadowolone ze swojej konstrukcji, dlatego też stworzono wersję A.300/4. Zadanie chłodzenia silnika powierzono dwóm baryłkowatym chłodnicom Lamblina. 30 samolotów tej wersji kupiła także Polska, charakteryzowała je mniejsza zawodność. Nowo powstała Regia Aeronautica zamawiała na dużą skalę wersję A300/4. Ostatecznie zakupiono ok. 700 tych maszyn. Odegrały one dużą rolę we włoskiej kampanii w Libii i w jej całkowitym opanowaniu. Później powstała jeszcze wersja A.300/5 z silnikiem Lorraine. Do produkcji skierowano natomiast A.300/6 zmiany jednak nie były istotne.

Ansaldo A.300/4:
Napęd: 6-cylindrowy silnik rzędowy Fiat A.12bis o mocy 304 KM
Prędkość maksymalna na poziomie morza: 200 km/h
Czas wznoszenia na pułap 5000 m: 33 min i 30 s
Pułap praktyczny: 5500 m
Długotrwałość lotu: 3 h i 30 minut
Masa: 1200 kg (masa pustego samolotu), 1700 kg (maksymalna masa startowa)
Wymiary: rozpiętość – 11,24 m, długość – 8,75 m, wysokość – 2,97 m, powierzchnia nośna – 39,5 m kw.
Uzbrojenie: 2 strzelające do przodu nieruchome km kal. 7,7 mm oraz 1 ruchomy km kal. 7,7 mm w tylnej kabinie

Galeria: Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze

  • Posted on 28 lipca, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, Regia Aeronautica, samoloty rozpoznawcze Regia Aeronautica
lip
21

Leksykon Uzbrojenia: Ambrosini S.A.I. 403 „Dardo”

Ambrosini S.A.I. 403 „Dardo” (Żądło):

Rozwojowa wersja S.207. Zbudowano jeden samolot z zamówienia na 3000 sztuk (zbudowano jedynie prototyp?).

Napęd: 12-cylindrowy rzędowy silnik Isotta-Fraschini Delta RC.40 o mocy 750 KM
Prędkość maksymalna: 650 km/h (645?)
Pułap: 7200 m
Zasięg: 940 km
Masa: 1980 kg (pusty samolot) 2640 kg (maksymalna masa startowa)
Wymiary: 9,8 m rozpiętości, 8,2 m długości
Uzbrojenie: dwa działka kal. 20 mm i dwa km kal. 12,7 mm

Leksykon Uzbrojenia: myśliwce Regia Aeronautica
Zdjęcia: myśliece Regia Aeronautica (3 ostatnie zdjęcia są nowe: 1 x S.A.I.7 i 2 x S.A.I. 403)

  • Posted on 21 lipca, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, myśliwce Regia Aeronautica, Regia Aeronautica
lip
11

Leksykon Uzbrojenia: Ambrosini S.A.I.107 i S.A.I.207

Ambrosini S.A.I.107:

Myśliwiec eksperymentalny z 1941 roku, powstały na bazie S.A.I.7.

Napęd: silnik Isotta-Fraschini Gamma o mocy 540 KM
Prędkość maksymalna: ok. 560 km/h
Masa: 1000 kg (maksymalna masa do startu)

Ambrosini S.A.I.207:

Rozwojowa konstrukcja na bazie S.A.I.107. Wyprodukowano 15 (13?) samolotów z 2000 zamówionych. Była to całkowicie drewniana konstrukcja. Trudności z surowcami strategicznymi spowodowały, że Włosi jak wiele innych państw próbowali skonstruować tani, lekki myśliwiec, którego masowa produkcja przy dobrych osiągach mogłaby zniwelować przewagę przeciwnika.

Napęd: silnik rzędowy Isotta-Fraschini „Delta” RC.40
Prędkość: 635 km/h
Pułap: 12000 m
Uzbrojenie: 2 działka MG 151 kal. 20 mm oraz 2 nkm Breda-SAFAT kal. 12,7 mm

Leksykon Uzbrojenia: myśliwce Regia Aeronautica
Zdjęcia: myśliwce Regia Aeronautica (FOTO)

UWAGA! W ostatnich podpisach zdjęć wkradł się błąd, mam nadzieję, że został skutecznie poprawiony. Rodzina samolotów Abrosini nie jest dobrze znana, nawet w źródłach z których korzystałem nie było żadnych zdjęć. Powieliłem czyjś błąd i dopiero dzisiaj go wychwyciłem. Pierwsze koty za płoty i mam nadzieję, że dalej będzie wszystko poprawnie!

  • Posted on 11 lipca, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: lotnictwo włoskie, myśliwce Regia Aeronautica, Regia Aeronautica
Page 5 of 6123456
REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top