Wojna Mussoliniego na zdjęciach (4)
Siły zbrojne państwa dochowującego wierności sojuszowi z III Rzeszą cierpiały na ogromny brak należytych środków walki. W przypadku czołgów i innych pojazdów większość zagarnął Wehrmacht po 8 września 1943 roku, a i włoski przemysł na północy kraju w większości pracował dla sojuszników. Na potrzeby Esercito Nazionale Repubblicano trafiły pojazdy po naprawach czy rekwirowane cywilom. Dokonywano także różnych adaptacji. Widoczny na zdjęciu pojazd to nic innego jak SPA-Viberti AS43 (przeznaczony do działań na pustyni pojazd rozpoznawczy) z dodanym opancerzeniem i uzbrojeniem w postaci trzech ckm Breda Mod. 37 kal. 8 mm. Powstał tylko jeden taki improwizowany samochód pancerny; trafił do Batalionu „Fulmine” z Xª Divisione MAS (piechota morska nawiązująca tradycjami do legendarnej lekkiej flotylli, czyli komandosów morskich). Pojazd wykorzystano do patrolowania szlaków zaopatrzeniowych w rejonach aktywności włoskich partyzantów. Brał też udział w zakończonej sukcesem likwidacji Repubblica Partigiana di Alba (partyzanckiej republiki Alby – od miasta w Piemoncie). Później SPA-Viberti AS43 Blindata działa na tym, co dla Włochów z RSI było ich frontem wschodnim, czyli przeciwko jugosłowiańskim partyzantom. Najpewniej został zniszczony podczas walk z partyzantami w kwietniu 1945 roku.
Wspominana jednostka Esercito Cobelligerante Italiano (tzw. armii Badoglia) wywodziła się z 44. DP „Cremona” (walczyła w kampanii francuskiej, później stacjonowała na Sardynii i okupowała Korsykę, gdzie po 8 września 1943 roku toczyła zwycięskie boje z Niemcami). We wrześniu 1944 roku w miejscowości Altavilla Irpina sformowano Gruppo da Combattimento „Cremona” (Grupę Bojową), umundurowaną i uzbrojoną na modłę brytyjską.
Na froncie znalazła się w styczniu 1945 roku, z niepełnym jeszcze składem osobowym, będąc podporządkowaną I Kanadyjskiemu Korpusowi Armijnemu, który dostarczył kilka wspierających jednostek artylerii. Rozmieszczona pomiędzy linią kolejową Ravenna-Alfonsine a morzem, od pierwszych dni grupa była narażona na liczne ataki próbne ze strony sił niemieckich.
Pod koniec lutego „Cremona” przeszła pod zwierzchność brytyjskiego V KA (wówczas wchłonęła partyzancką brygadę – 28. Brigata Garibaldi „Mario Gordini”, jedyną wcieloną do regularnej armii). 2 marca przeprowadziła swą pierwszą akcję ofensywną: dwa bataliony piechoty wsparte czołgami Mk IV Churchill miały odblokować Przełęcz Primaro. Początkowo się to nie udało ze względu na silną obronę opartą o rozległe i dobrze rozmieszczone pola minowe. Następnego dnia Włosi spróbowali ponownie, uzyskując pełne powodzenie.
10-13 kwietnia Grupa Bojowa przełamała niemiecką linię obronną na rzece Senio, wyzwoliła Fusignano i Alfonsine, a następnie przekroczyła rzekę Santerno.
Pad przekroczono prowizorycznymi środkami przeprawowymi (przygotowanymi z pomocą ludności cywilnej Massa Fiscaglia), docierając 23 kwietnia do Ariano Polesine i zdobywając je następnego dnia po ciężkich walkach. Po wyzwoleniu Adrii i przekroczeniu mostu Cavarzere, kontynuowano natarcie w kierunku Chioggii, Mestre i Wenecji.
29 kwietnia część zmotoryzowanych awangard jednostki dotarła do Dolo, Mira, Mestre i do bram Wenecji, do której jednak najpierw dotarli komandosi (dokładniej Nuotatori Paracadutisti, czyli płetwonurkowie-spadochroniarze) Pułku Piechoty Morskiej „San Marco”, którzy o 8 rano 28 kwietnia wylądowali w Chioggii. 30-go komandosi dotarli do Wenecji, a w ślad za nimi „Cremona”.
Straty bojowe podczas kampanii włoskiej wyniosły 208 poległych i 400 rannych. Capitano Luigi Giorgi jest jedynym żołnierzem włoskim odznaczonym podczas II WŚ aż dwoma złotymi Medalami Waleczności Wojskowej, a także amerykańską Srebrną Gwiazdą.
Pomiędzy 28 kwietnia a połową czerwca żołnierze „Cremony” (pojedyncze przypadki), a zwłaszcza partyzanci brali udział w tzw. masakrze w Codevigo koło Padwy, gdzie wymordowano 136 żołnierzy GNR, Czarnych Brygad oraz cywili. O tych wydarzeniach opowiada film „Il segreto d’Italia” z 2014 roku.
Luigi Giorgi (Carrara, 7 września 1913 – Ferrara, 7 maja 1945) jako jedyny żołnierz kampanii mającej na celu wyzwolenie Włoch otrzymał dwa złote Medale Waleczności Wojskowe (MOVM).
Po uzyskaniu dyplomu biegłego księgowego i eksperta handlowego, Giorgi zapisał się na kurs oficerski w szkole w Palermo w listopadzie 1935 r. Przydzielony do 21. Pułku Piechoty Dywizji „Cremona”, po mianowaniu na podporucznika został komendantem Wojskowej Szkoły Medycznej we Florencji, a w 1937 roku przeszedł do rezerwy.
Dwa lata później został powołany do 21. Pułku Piechoty, w którym służył przez całą II wojnę światową. W styczniu 1940 r. awansował do stopnia porucznika, w styczniu 1942 r. do stopnia kapitana, a od 1943 r. dowodził 3. kompanią strzelecką.
8 września 1943 roku zastał młodego oficera podczas służby na Korsyce, gdzie jego dywizja – pod dowództwem generała Clemente Primieri – skutecznie przeciwstawiła się wojskom niemieckim, a następnie została przeniesiona na Sardynię. Gdy latem 1944 r. została ona przekształcona w Grupę Bojową „Cremona”, działającą u boku Aliantów, Giorgi nadal pozostawał w jej składzie.
Oficer „o silnej osobowości i wpływie na swoich żołnierzy” w marcu 1945 roku wziął czynny udział w działaniach wojennych w rejonie Comacchio jako dowódca 3 kompanii odtworzonego 21. Pułku Piechoty, działającego na skrajnej prawej flance brytyjskiej 8. Armii. Wówczas zasłużył na swój pierwszy złoty medal, przyznany po dwóch odważnych akcjach: zdobyciu na czele dwóch żołnierzy-ochotników umocnionej niemieckiej pozycji w Chiavica Pedone, a następnej nocy uratowaniu ciężko rannego żołnierza na polu minowym. Odznaczenie zostało mu wręczone 6 marca w Rawennie w obecności najwyższych alianckich władz wojskowych we Włoszech: marszałka Harolda Alexandra, generała Richarda McCreery’ego i generała Charlesa Keightleya.
Następnie, podczas kwietniowej ofensywy, która doprowadzi do kapitulacji wojsk nazistowsko-faszystowskich we Włoszech, na czele niewielkiej grupy zaatakował próbującą się wycofać kolumnę niemieckich pojazdów, blokując ją, biorąc do niewoli osiemdziesięciu jeńców i przejmując przewożony materiał wojenny.
Na kilka dni przed końcem wojny, między 26 a 27 kwietnia, pod Croce di Cavarzere, podczas nieprzyjacielskiego kontrataku, gdy pod silnym ostrzałem robił co mógł, aby uwolnić dwóch swoich żołnierzy spod gruzów zniszczonego posterunku, został ciężko ranny.
Przyjęty do 66. brytyjskiego szpitala polowego znajdującego się w Ferrarze, zmarł dwa tygodnie później, 7 maja 1945 roku, tego samego dnia, w którym podpisano bezwarunkową kapitulację hitlerowskich Niemiec.
Jego pamięć została nagrodzona drugim MOVM, a także amerykańską Srebrną Gwiazdą, przyznawaną „za wyjątkowe akty męstwa”.
WAŻNE: Książka o kampanii w Afryce Wschodniej będzie miała poślizg i ukaże się dopiero po Nowym Roku. Niestety, różne opóźnienia spowodowały, że obecnie pracuję równocześnie nad nią i anglojęzycznym Betasom. Idzie okres świąteczny, więc żniwa na Amazonie, i to pozycja obcojęzyczna ma priorytet (wręcz musi się ukazać!!!). Inna sprawa, że samo zapoznanie się z uwagami korekty i sensowne odniesienie się do nich to kilka tygodni pracy, a na takim etapie jest Afryka Wschodnia. Dbałość o jakość publikacji jest najważniejsza. Dlatego proszę o jeszcze chwilę cierpliwości. W 2023 roku to polskie publikacje będą miały priorytet, kolejno będą to Afryka Wschodnia, Francja 1940 + łamacze blokady na drodze na Daleki Wschód oraz CSIR + ARMIR (być może w jednym tomie).
Za niedogodności przepraszam! Zrewanżuję się z nawiązką!
Ważne: trwają zapisy na polskojęzyczną wersję książki o kampanii w Afryce Wschodniej 1940-1941. Prognozowana cena 70-80 zł (ok. 470 stron licząc ze zdjęciami i mapami) (nie pobieram przedpłat). Proszę o informację w komentarzu pod zdjęciem na PW lub na marek.sobski@interia.eu Więcej informacji: http://wojna-mussoliniego.pl/?p=6860
——————————————-
Mussolini’s War series:
East Africa 1940-1941: https://www.amazon.com/dp/B08PC7FYMV
Barbarossa 1941-1942: https://www.amazon.com/dp/B09GPYLYXC
France 1940: https://www.amazon.com/dp/B09ZV5QS3P
——————————————–
Seria Wojna Mussoliniego:
Betasom 1940-1945: https://allegrolokalnie.pl/…/betasom-wloska-bron… oraz liczne księgarnie
Afryka Wschodnia 1940-1941: wydanie w drugiej połowie 2022 roku
——————————————–
Wspomóż autora za pośrednictwem Patronite:
https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
